WUKA, czyli twóczość pani Wiesławy Kwinto-Koczan ubrana w melodię

Źródło zdjęcia: http://wukowiersze.pl/

Proszę, nie chwiej
suchym drzewkiem mojej wiary.
Nie mów kiedyś, nie mów nigdy, nie mów może.
Winne jabłka, co się na nim rumieniły,
dawno spadły, ale przecież bywa gorzej.

Dokąd jeszcze w głębi ziemi tkwią korzenie,
a gałęzie wyciągają się do słońca,
nie odbieraj mi nadziei na spełnienie,
tej nadziei, co się zawsze tli do końca.

Bardzo proszę, nie zamykaj tamtej furtki,
co nas wiodła tyle razy do ogrodu.
Może razem ocieplimy znów jabłonie,
żeby zimą nie musiały drżeć od chłodu.

Dokąd jeszcze jest nadzieja, że na wiosnę,
jak co roku, wszystko wokół się odmieni,
pozwól wierzyć, że pójdziemy do ogrodu,
gdzie się nasze suche drzewko zazieleni.

Jedną z piosenek pani Wiesławy wykonaną przez Michała Łangowskiego (Cisza Jak Ta) można znaleźć na oficjalnej stronie poetki. To właśnie jej twórczości ma zostać poświęcona kolejna płyta Ciszy. Z początku pomysł ten wydał mi się nietrafiony - jak to, cała płyta i teksty autorstwa tylko jednej osoby? Wystarczy jednak wybrać się na koncert zespołu lub po prostu przesłuchać zamieszczonego na poniższej stronie nagrania, aby przekonać się, że ta płyta będzie jednak czymś fenomenalnym.

http://wukowiersze.pl

po prawej, w dziale "Czytam Wukę", Michał Łangowski i utwór "Proszę"